28 maart 2004
Bezoek SRL
te Rijssen
Het grote vergelijkende kaartjesonderzoek
Natuurlijk, dit artikel is een beetje off-topic, het vergelijkt de treinkaartjes van de verschillende railmusea in Nederland.

Vaak ben je bij een railmuseum en dan sta je voor de souvenirshop. Voor de liefhebber is er veel te koop, bekers met opdruk, tasjes, stikkers, kartonbouwpakketten, uitgaves van verenigingsbladen, tasjes en wat dies nog meer zei.

Voor een gemiddeld mens is deze memorabilia niet echt van waarde, ik heb al een koffieservies, tasjes zat (van de AH), pennen zat en kartonbouwpakketten passen niet op mijn modelbaantje.

Het mooiste souvenir is dan toch de ervaring die je hebt om met zulks moois mee te rijden, in mijn geval dan de fotos, en natuurlijk het kaartje wat als herrinnering en mooi bewijs dient dat je het museaal gebeuren hebt ondersteund door er in te rijden.

Echter, aan het kaartje schort nog wel eens wat, en vaak is het het sluitstuk van de begroting, een bonnetje van de kassa als het ware, niet meer dan een formaliteit dat je betaalt hebt. Jammer, want een beker met opdruk kan je niet inlijsten, een kaartje wel.

Dit artikel is niet bedoeld om de diverse hard werkende vrijwilligers een trap in de rug te geven, maar als licht humoristische samenvatting bedoelt van wat je buiten de trein/tramreis als ervaring overhoudt aan de rit. Het kaartje!
De resultaten van het onderzoek.
Het eerste kaartje is het kaartje van de MBS. Kijken we over de taalfouten heen (sinds wanneer gebruiken wij een griekse Y?) dan is het kaartje, gemaakt van gewoon dun papier, redelijk van opzet. Netjes een volgnummer en de zeer effectieve mogelijkheid om meerdere personen erop te kunnen zetten. Het datumstempeltje maakt het wel netjes, en er is netjes een vakje voor. Toch komt de totaalindruk wat te eenvoudig over. Hier had meer werk van gemaakt kunnen worden.

De tweede in dit vergelijkend kaartjesonderzoek is de SVM, die met smalpoor langs het Valkenburgse meer rijdt. Niet veel franje aan dit kaartje van mooi lichtgroen glanskarton maar wel een mooie heldere druk. Ruim voldoende dus, het bewijs dat smalspoorders niet smal denken. Voor de mensen die op kosten van de zaak rijden staat de BTW er op, die is dus bij de aangifte weer af te trekken. Handig.

De volgende kandidaad is de Museum Stchting v/h RTM. Mooi functioneel kaartje, exact wat je van een trambedrijf zou verwachten. Iets dikker papier gebruikt zodat het stevig en prettig aanvoelt. Jammer van de handgeschreven datum, maar aangezien de kaartjes in de tram worden verkocht is het moeilijk te gaan rommelen met stempels. Achterop een bericht van de sponsor (Rabobank) wat betekent dat de kaartjes niet teveel financien wegtrekken van het onderhoud en de restauratie. Slim!

En dan de SHM, een kaartje gedrukt op blauw kringlooppapier. Geen enkele franje en geen enkel plaatje, maar wel een keurige en duidelijke layout. Niet een voorbeeld van zeer mooi, maar wel professioneel genoeg om ermee door te kunnen.
Op de achterkant staat een verhaal wat de doelstellingen van de SHM uiteenzet in klare taal. Pluspuntje!

De kaartjes van de SSN. Mooi dik papier, mooi glanzend drukwerk, mooi met een plaatje van een locomotief. Rotterdammers staan bekend als aanpakkers en dit is dus typisch goed aangepakt. Hulde.

En dan de VSM. Een stukje karton met een soort stempel erop. Niet scherp en rommelig gedaan. Misschien moeten de heren overwegen om iets dunner karton te gebruiken (goedkoper) en de bespaarde kosten te gebruiken voor een wat mooiere opdruk?

Bizar, want het voorkomen van de vrijwilligers op de trein is werkelijk perfect, keurig gekleed en zeer beleeft....

En dan de ZLSM. Dit kaartje is erg rommelig, het logo staat er niet volledig op. Wel netjes een datumstempel, maar toch...
Misschien moeten ze ook bij de ZLSM overwegen om iets minder dik karton te gebruiken en de bespaarde kosten te gebruiken voor een mooiere opdruk.

Helaas, een onvoldoende.