Ingebruikname nieuwe loc bij de GSS
Ondanks dat ik zelden in een jaar twee keer naar dezelfde club ga omdat er de tweede keer vaak te weinig nieuws om te fofograferen maak ik deze keer expliciet een uitzondering.
Ten eerste is de eigenaar iemand die ik ken van hetzelfde smalspoorforum waar ik ook lid van ben, ten tweede is de restauratie van de loc openbaar te zien op een website, en ten derde is de eigenaar (met wie ik al eerder dit jaar heb zitten babbelen) gewoon een "Likable Chap".
En natuurlijk ten vierde zijn de smalpoormusea in Nederland gewoon enorm gezellige musea waar je makkelijk met iedereen in gesprek komt en men graag verteld over het wel en wee van de museumstukken.
Tjalling Ament, die al zeer vroeg in aanraking is gekomen met het smalle spoor, hij woonde immers bij de smalspoorlijnen van de "Nederlandse Purit Maatschappij" is op jonge leeftijd besmet geraakt met het spoorvirus en dat blijkt volslagen ongeneeslijk te zijn.
Zodoende is hij een van de vaste ploeg vrijwilligers bij de GSS geworden en heeft hij op een bepaald moment besloten een loc te kopen en op te knappen. Eigenlijk was het toeval dat hij tegen de loc aanliep, maar daarover later.
De restauratie van de loc is nogal een werk geweest, de loc was laatst gebruikt in een pretpark en was optisch omgebouwd tot "Pretstoomloc", en de taak van Tjalling was om deze rommel weer te verwijderen en de loc weer in originele staat terug te brengen.
Dat wil dus zeggen, in de staat na de verbouwing, want de loc is eigenlijk een Windhoff frame met een later ingebouwde Moes aandrijving. De oorspronkelijke loc was een 60 cm machine, en je kan nog zien aan de iets naar buiten stekende aspotten dat het frame smaller is dan de nu gebruikte spoorbreedte van 70 cm.
De loc
En dit is hem dan, in volle glorie, de aankoop van deze loc is een vreemd verhaal op zich zelf.
In de eerste instantie was Tjalling er van uitgegaan dat er een kiepkar te koop was, en vreemd genoeg, het bleek een loc te zijn. De keus was snel gemaakt en de loc werd aangekocht en naar Erlecom gebracht.
Later bleek dat er meer gegadigden geweest waren, die het niet eens konden worden over de prijs.
Wat natuurlijk iets te maken heeft met het feit is dat er uberhaupt niet echt veel interesse voor een een dergelijke zware loc omdat er vooral in Duitsland een markt is voor kleine, lichte locs die op een achtertuinspoor kunnen rijden. De kleintjes zijn de duurdere.
Er zijn in Duitsland vrij veel liefhebbers die hun achtertuin (Die in sommige streken best groot kan zijn) een smalspoorlijntje hebben gelegd. in sommige gevallen groeit dit uit tot een echt museum met officiele openingstijden. Ook in Nederland is dit voorgekomen, denk maar aan Dhr Joppe en Dhr Neve.
En zo kon Tjalling de loc verkrijgen en begon het moeizame werk om er weer een tip-top muzeumstuk van te maken, wat prima gelukt is getuige de foto.
De motor
De motor, een verhaal op zich.
Een vrij forse een cylinder motor zelfs, die de loc zichtbaar laat schudden in stationair.
In de categorie "Wist u datjes" valt dat de motor met de transmissie gekoppeld is door een gevouwen leren riem, om de transmissie niet de stotende belasting te geven van de een cylinder motor.
Ook interessant is de besturing van de loc. Je stelt eerst de gas(diesel dus) hendel in op het gewenste toerental, en laat dan rustig de koppeling opkomen. Dit is bij veel smalspoorlocs zo. Het gas is dan ook geen pedaal, maar een handeltje op het dashboard.
De enige andere bediening (Buiten de rem natuurlijk...) is een handel voor voor en achteruit. Welke je uiteraard niet mag bedienen als de loc rijdt want dan slaat ofwel de motor af, ofwel de transmissie geeft de geest. Tanden poetsen heet dat, alleen zijn het de tanden van de transmissie die je gladpoetst.
De line-up
Aan het einde van de dag was het tijd voor een mooi plaatje van de loc met een reeks kiepkarren.
Dit gaf de mogelijkheid om de loc te fotograferen in een originele omgeving, immers de GSS is gehuisvest op een steenfabriek, en in de omgeving waren zeer veel smalspoorlijnen te vinden die de zand en klei aanvoerden voor de steenfabrieken die ook heel erg talrijk waren.
De GSS staat direct op een terrein waar vroeger een locloods stond die aan het begin stond van een vrij groot smalpoornet.
De fabriek, die nu nog bestaat, had zowel zand als klei nodig en deze werd aangevoerd door middel van smalspoor.
De foto geeft dus een authentiek beeld in een authentieke omgeving van het vervoer per smalspoor naar de fabrieken.
Het idee
Ook humor. Een trekker.
Op zich niet direct verband houdend met het smalspoorgebeuren, maar als je smalpoor intikt in Google vind je ook dit soort machientjes, officiel heet dit een smalspoortrekker.
Ook dit wonder is aangekocht door Tjalling, en wel met een reden. Omdat het bij grotere diesels vrij veel moeite kosten om ze aan te slingeren (meestal worden ze door een andere loc aangeduwd, alhoewel er ook machines zijn met startmotoren) zocht Tjalling naar een oplossing.
En kwam bij dit trekkertje uit.
Het idee was om aan de motor van dit trekkertje een koppeling te bevestigen om de loc aan te zwengelen.
Hoe dit moet gebeuren is nog een discussie, maar het idee staat.
De fotodatabase
