28 maart 2004
Bezoek SRL
te Rijssen
Het industrieel Smalspoor museum te Erica
Het industrieel Smalspoor Museum te Erica. Een collectie met als uitgangspunt een pas in de tachtiger jaren stilgelegde turfstrooiselfabriek. De fabriek zelf is nog aanwezig alsmede de entourage eromheen. Zo kan het ISM zich presenteren als een authentiek geheel op 900mm smalspoor.

Om exact te zijn, het museum maakt gebruik van het terrein van de Griendtsveen Maatschappy, deze heeft tot 1983 gebruik gemaakt van het terrein, en de sporen e.d. om daar turf te verwerken tot turfstrooisel. Daarom is het grootste gedeelte van het sporenplan 900mm.

Ondanks het feit dat het een vrij kleine groep vrijwilligers is (iets over de dertig) is dit *de* echo uit het verleden van het smalspoor wat zo'n grote rol heeft gespeeld bij de exploitatie van de veengebieden.

Dit is geen gewone collectie smalspoormaterieel waarin je een rondje kan rijden, integendeel, de rondrit door het zeer fraaie gebied is een echte rondleiding met tekst en uitleg over de betekenis en werking van het smalspoor in deze regio en de werking van de fabriek zelf.

Professionaliteit kan de medewerkers niet ontzegd worden, er is zelfs een mogelijkheid voor de kinderen om zelf een stukje te rijden met een echte smalspoorloc, uiteraard onder begeleiding.

Waar sommige spoormusea de aantrekking zoeken in het combineren met andere attracties kiest de ISM er bewust voor om op zichzelf te staan, en is in staat dit goed uit te beelden.

Los van het feit dat men al vergevorderd is in dit geheel wordt er toch hard aan de toekomst gewerkt, en plant men een apart bezoekerscentrum en een tentoonstellingsruimte. Gezien het feit dat de regio te boek staat als een sociaal achterstandsgebied (Alhoewel ik geen sociale achterstand kan bespeuren bij deze Drenthen, integendeel..) is het vangen van subsidies wat makkelijker.

Zo is de remise al grotendeels gerestaureerd en aan de turfstrooiselfabriek wordt ook gewerkt. Het machinegedeelte wordt weer demonstratieklaar gemaakt en het kantoorgedeelte wordt een congrescentrum.

Voor de liefhebbers van de wist-u-datjes valt nog op te merken dat de collectie locomotieven boven de 90 zit, dat er vroeger een smalsporige verbinding was met Duitsland, er aan de andere kant ook een fabriek zat, welke ook een museum is geworden. En er zijn plannen (in het eerste stadium) om deze lijn te herleggen en zodoende de twee musea te koppelen.

De omgeving is adembenemend mooi, dus het combineren met een fietstocht is zeer aan te raden.

Met het openbaar vervoer is het museum wat moeilijker te bereiken, er komen twee buslijnen in de buurt, de 44 en de 26, maar de uitstapplaatsen en het museum liggen 25 minuten lopen uit elkaar. Een andere optie volgens de site van de ISM is een treintaxi vanuit Emmen. Ik ben gaan lopen, het was toch mooi weer.

Gebruik www.ovr.nl om de heen en terugreis te plannen, want de bussen kennen een anderhalfuursdienst, en op zondagen nog minder.

Of ga met uw diesel, lpg of benzine verbruikend vehikel naar de ISM. Er is ruime parkeerplaats aanwezig.
Impressies van het ISM.
Overal in het landschap vindt je nog restanten van het verleden, zo zie je nog overal dijkjes die verdacht veel lijken op spoordijkjes en ook hier dus, vlak voor de ingang van het ISM, een overweg die nog niet gesaneerd is. In de verdere omgeving waren daar nog meer bedrijven met vervening bezig, zo is dit stukje spoor spoor van de firma Veldkamp. (Dank aan Dhr. J. Winius voor deze info)
Het landschap zelf is ook prachtig. Een medewerker kon mij verzekeren dat omdat dit gedeelte van Drenthe een beetje in de luwte ligt het weer vaker mooi is dan in de randstad. Vroeger (nog niet zo lang geleden) lag hier een paar meter veen bovenop.
Dit is een van de locs die u zal rondrijden door het gebied. Prachtig gerestaureerd en strak in de verf.
De remise van de ISM. Het gebouw staat op de monumentenlijst en is kortgeleden weer helemaal gerestaureerd met behulp van een vrij ingewikkeld subsidiepakket welke over meerdere instanties verdeeld was.
Als de natuur zelf de rijtuigen accepteert kan je dus wel zeggen dat museum en landschap een geheel vormen...
Om een een of andere vreemde reden was het treintje waarin ik reed leeg. De rit voor mij was vol, de rit na mij ook. Zijn spoorfotografen dan zo eng? Leuk was wel dat je dan rustig kan fotograferen en met de machinst kan babbelen.
Dit is/was/wordt misschien de lijn naar Duitsland. Als de subsidiegoden meewerken tenminste.Alles is er nog, de dijk, de ruimte etc.
Dit is de oude (reeds gedeeltelijk gerestaureerde turfstrooiselfabriek. Hier werd het zogenaamde bolsterveen verwerk tot allerlei produkten. Ook dit gebouw staat op de monumentenlijst.
Dit is de trots van het ISM, de grasmaaier. Omdat de spoorbaan kontinu overwoekert dreigt te worden moet er regelmatig gemaaid worden. Een gewone grasmaaier zal al gouw zijn messen breken op de rails, maar deze combinatie van hydraulische compressor, maaimachine en loc klaar de klus perfect. In een modern bedrijf zou de man op de loc al snel grasmanager worden genoemd!
De fotodatabase
Uiteraard zijn er meer foto's van al dit moois (76 in totaal!) en voor de liefhebbers zijn ze allemaal geplaatst in de fotodatabase.

Klik op deze regel om naar de fotodatabase te gaan en alle foto's te bekijken van deze sessie.

En natuurlijk kunt u ook doorklikken naar de site van de ISM zelf.